Skip to main content

भाकरीचा चंद्र - मराठी लेक - कोरोना वायरस लोखड़ौन - भारत का मज़दूर - कविता Labour Returning To Home Article Poem


भाकरीचा चंद्र 


भाकरीचा चंद्र शोधण्या साठी तू मैलोन्मैल चालू लागला .आपलं बिऱ्हाड पाठीवर घेऊन काटेरी वाट तुडवू राहिला .खरंच आज मजुरांचे त्यांच्या गावी परतणारे लोंढे पहिले तर हि सर्व हातावर पोट घेऊन जगणारी मंडळी .रोजचं आणून खाणारी सामान्य जनता .
    आज सहज आठवून पाहिलं बांधकाम व्यवसायात प्लम्बिंग ,फरशी ,प्लास्टर ,पियुपी ,रेलिंग ह्यांसारखे अनेक छोटे मोठे काम करणारे हे मजूर ,हॉटेल व्यवसायाचे मजूर ,मिठाई ,फरसाण वाले कारागीर ,भेळ ,पाणीपुरीच्या गाडी वाले ,फर्निचर करणारे ,रंग कारागीर असे एक ना अनेक ह्या सर्वांवर आपण किती अवलंबुन आपल्या बाजार पेठा किती अवलंबून ?
      हा हातावरचा मजूर वर्ग आज आपल्या गावी मिळेल त्या साधनाने ,प्रसंगी जीवावर उदार होऊन जायला तयार आहे .रोज वर्तमानपत्र उघडले कि एक तरी बातमी ह्या कष्ट करणाऱ्याचा अपघाताची असते .कुठे ट्रकला अपघात ,तर कुठे बसला अपघात .
     ह्या सगळ्या अपघातात भीषण अपघात रुळावर झोपलेल्या मजुरांचा होता .काय विदारक दृश्य होते ते कोणती स्वप्न घेऊन झोपले असतील आणि काय घडले सकाळी ?ह्या सर्वांचे असे हाल बघितले तर कलयुगाच्या अंतिम चरणाची सुरुवात झाली आहे असे वाटते .यमराज आपला कोटा पूर्ण करून घेतो आहे काय ?कोरोना मुळे काय ?अपघातात किती बळी ?
ह्याचा विचार सुद्धा भयावह वाटतो आहे .
  रोजची अर्थव्यवस्था ज्या महत्वाच्या घटकावर अवलंबुन होती तो घटक स्थलांतर करतो आहे .कोणी म्हणेल आम्ही त्यांना अन्न ,धान्य पुरवीत आहोत पण कोणाचे ऍन किती दिवस गोड लागेल हो ,त्यांनाही वाटत असेल ना आपल्या लेकरांना आपल्या हाताने करून खाऊ घालावं किती दिवस असे दुसऱ्याने दिलेल्या अन्नावर ते राहतील .
  आज सर्व बंद आहे म्हणून ठीक उद्या जर लॉक डाऊन उघडले आणि वेगवेगळ्या कामांना गती मिळाली तर हा मजूर वर्ग परत येईल का ?किती तरी उद्योगांवर ह्याचा परिणाम होईल ह्याचा विचार झाला का ?आता कोणी म्हणू नका मराठी माणसाला उद्योगाची आणि प्रगतीची संधी आहे .पण ह्या सर्व कामांमध्ये मराठी माणसाचं अस्तित्वच नाही .नाही तर हि परप्रांतीयांची संख्या इतकी झाली च नसती .मराठी माणसाला कोणताच धोका पत्करायचा नसतो .आपण भले आणि आपले सुरक्षित काम भले .हि वृत्ती जोपासलेली माणसं अचानक ह्या सर्वांची जागा घेऊ शकत नाही .(विज्ञानाच्या नियमाला अपवाद असतात तसे ह्यालाही असतील )
    असो 
    भाकरीचा चंद्र शोधाया 
    तू पायी रस्ता तुडवला 
    तुझ्या जिद्दी पुढे 
    त्यानंही माथा टेकवला 
         तुझ्या गावा सोबत 
        तुझी भेट होऊ दे 
        तुझ्या कष्टांचे 
        चीज होऊ दे 
  हि प्रभू चरणी 
   माझी प्रार्थना 
  पूर्ण होवो 
तुझ्या कामना 

सौ .रुपाली जाधव 

बागलाण

Comments

  1. अतिशय सुंदर लिहीलं आहे. लाॅकडाऊन मधे घरी परत जाणार्या मजुरांचे जे हाल झालेत त्याला क्षमा नाही.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

संभाजी महाराज कविता - संभाजी महाराज मराठी कविता - Sambhaji Maharaj Kavita in Marathi - Vichar - Lek -Quotes -Gold Poem

शीर्षक-शिवबाचा छावा फाल्गुन वद्य मास हस्त नक्षत्रावर छावा जन्मला पुरंदर किल्ल्यावर स्वराज्याचा वारस शत्रूंचा कर्दनकाळ सईबाईंच्या पदरी असा जन्मला बाळ स्वराज्याला पुत्र झाला खलिता धाडला चोहीकडे बाळाचे मोहकरुप पाहताच काळीज धडधडे सईबाईंनी मनावर घेऊनी घडवला छावा शिवबाचा संभाजी राजे नामाभिधान राजा हा रयतेचा त्रिवार नमन अमुचे या शिवबाच्या छाव्यास जन्मदिनी सुमनांजली वाहते शब्द गुंफूनी काव्यात सौ हेमलता विसपुते वाशिम Copyright © Gold Poem

शेगावीचा राणा गजानन - गुरु गजानन - मराठी कविता - gajanan maharaj (shegav ) marathi kavita - gold poem

शेगावीचा राणा गजानन शीर्षक-गुरु गजानन शेगावीचा राणा गजानना मी पामर काय वर्णु तुझी गाथा उद्वरीले तू सकलजन  चरणी ठेविते हा माथा गणगण गणात बोते हा सिद्धमंत्र देई आधार नाम जपता तूझे संकटे घेई माघार बहु पुण्यवान मी लाभले गजानन गुरु भवदुःखातून तारी गजाननाचे ध्यान सुरु गजानन विजय ग्रंथाचे पारायण नित्य घडो वाचून होई मन प्रसन्न हा देह तूझ्या पायी पडो सौ  हेमलता विसपुत वाशिम

चहाची विविध रूप- मराठी कविता - चहा मराठी कविता - Marathi Kavita on Tea - Chai Marathi Poetry

चहाची विविध रूप चहाच आणि माझं नातं अगदी जवळच  जिवाभावाच्या मैत्रिणीचं       लहानपणापासुन दुधापेक्षा      आवडीचा म्हणजे चहा        कधी कधी कॉफीही घेतली जायची     पण मी मात्र चहाच्याच तंद्रीत असायची  पावसाळ्यतला आल्याचा चहा  हिवाळातल्या गवती चहा  उन्हाळ्यातला सवयीचा भाग झालेला चहा  आजारपणातला घेतलेला  काढा वजा चहा  हरिमंदिरातला अमृततुल्य चहा  कुणाकडचा पाहुणचाराचा चहा मी कधी नको असताना मिळालेला चहा  कधी खुप गरज असताना न मिळालेला चहा  काकाश्रींच्या आठवणीत वर्षभरासाठी सोडलेला चहा        अशी चहाची अनेक विविध रूप         मनाच्या एका कप्यात साचलेली         अनामिक हुरहूर निर्माण करणारी         आज  शब्दबद्ध झाली  कुणी त्याला विष म्हणो  कुणी इंग्रजांनी आणलेलं पेय म्हणो  पण चहाशी असणार  आपलं नातं कुणी नाकारू...

Subscribe Us