निरभ्र आकाश मराठी कविता

पाचूच्या डोंगरांवर मानिकांचे बेट सजले

माझ्या साठी कोणी रत्न महालच बांधले

मंद मंद वाऱ्याची झुळूक अंगावर येई

तिच्या सुगंधाने मन माझे प्रफुल्लीत होई

झाडांच्या आडून चित चोर चंद्र चकवा देई

त्या डोंगर वाटेतून घरी पोहचण्याची घाई

निरभ्र आकाश इंद्रधनुष्यासम सजले

वनाचे सप्तरंगी प्रतिबिंब त्यावर उमटले

मनाच्या गाभाऱ्यातही सप्तरंगी उधळण व्हावी

त्यातून प्रगतीची नवी वाट मज सापडावी

यशाच्या कळसाची मी सोनेरी दोरी व्हावी

शिकवण देणाऱ्या पायथ्याची मज आठवण

रहावी

ह्या सप्तरंगी विचारांनी वन उजळून निघावे

मृत्यूनंतरही ह्माझ्या विचारांचे स्मरण व्हावे

सौ .रुपाली जाधव

बागलाण

Copyrighted by सारीपाट शब्दांचा 2020

Comments

संभाजी महाराज कविता - संभाजी महाराज मराठी कविता - Sambhaji Maharaj Kavita in Marathi - Vichar - Lek -Quotes -Gold Poem

शीर्षक-शिवबाचा छावा फाल्गुन वद्य मास हस्त नक्षत्रावर छावा जन्मला पुरंदर किल्ल्यावर स्वराज्याचा वारस शत्रूंचा कर्दनकाळ सईबाईंच्या पदरी असा जन्मला बाळ स्वराज्याला पुत्र झाला खलिता धाडला चोहीकडे बाळाचे मोहकरुप पाहताच काळीज धडधडे सईबाईंनी मनावर घेऊनी घडवला छावा शिवबाचा संभाजी राजे नामाभिधान राजा हा रयतेचा त्रिवार नमन अमुचे या शिवबाच्या छाव्यास जन्मदिनी सुमनांजली वाहते शब्द गुंफूनी काव्यात सौ हेमलता विसपुते वाशिम Copyright © Gold Poem

शेगावीचा राणा गजानन - गुरु गजानन - मराठी कविता - gajanan maharaj (shegav ) marathi kavita - gold poem

शेगावीचा राणा गजानन शीर्षक-गुरु गजानन शेगावीचा राणा गजानना मी पामर काय वर्णु तुझी गाथा उद्वरीले तू सकलजन चरणी ठेविते हा माथा गणगण गणात बोते हा सिद्धमंत्र देई आधार नाम जपता तूझे संकटे घेई माघार बहु पुण्यवान मी लाभले गजानन गुरु भवदुःखातून तारी गजाननाचे ध्यान सुरु गजानन विजय ग्रंथाचे पारायण नित्य घडो वाचून होई मन प्रसन्न हा देह तूझ्या पायी पडो सौ हेमलता विसपुत वाशिम

चहाची विविध रूप- मराठी कविता - चहा मराठी कविता - Marathi Kavita on Tea - Chai Marathi Poetry

चहाची विविध रूप चहाच आणि माझं नातं अगदी जवळच जिवाभावाच्या मैत्रिणीचं लहानपणापासुन दुधापेक्षा आवडीचा म्हणजे चहा कधी कधी कॉफीही घेतली जायची पण मी मात्र चहाच्याच तंद्रीत असायची पावसाळ्यतला आल्याचा चहा हिवाळातल्या गवती चहा उन्हाळ्यातला सवयीचा भाग झालेला चहा आजारपणातला घेतलेला काढा वजा चहा हरिमंदिरातला अमृततुल्य चहा कुणाकडचा पाहुणचाराचा चहा मी कधी नको असताना मिळालेला चहा कधी खुप गरज असताना न मिळालेला चहा काकाश्रींच्या आठवणीत वर्षभरासाठी सोडलेला चहा अशी चहाची अनेक विविध रूप मनाच्या एका कप्यात साचलेली अनामिक हुरहूर निर्माण करणारी आज शब्दबद्ध झाली कुणी त्याला विष म्हणो कुणी इंग्रजांनी आणलेलं पेय म्हणो पण चहाशी असणार आपलं नातं कुणी नाकारू...

Saripat Shabdancha

Search This Blog